Sensörinöral işitme kayipli bireylerin işitme cihazi ayarinda dinamik ranjin aktif kullanilmasinin konuşmayi ayirt etme becerilerine etkisi

Amaç: Çalışmamızda, sensörinöral işitme kayıplı bireylerin rehabilitasyonunda cihaz verimliliğini artırmak için işitme cihazı kullanan bireylerde rahatsız edici ses seviyesinin işitme cihazı programlamasında kullanılmasını yaygınlaştırmayı ve böylece işitsel dinamik ranjın işitme cihazlı bireylerde aktif kullanılmasının, konuşmayı anlama ve ayırt etme becerilerini artırmasını amaçladık. Yöntem: Çalışmamıza 18-75 yaşları arasında yaş ortalaması 42.56 ± 21.49 olan 23 erkek, 19 kadın olmak üzere toplam 42 birey dâhil edildi. Normal işiten bireyler Grup1, sensörinöral işitme kaybı olan ve işitme cihazı kullanan bireyler Grup2 olarak ve Grup2 kendi içinde 3 alt grupta değerlendirildi. Bireylerin işitme cihazı olmadan işitme ve konuşma testlerinin değerlendirilmesi (Grup 2A), Bireylerin UCL değeri girilmeden ayarlanmış işitme cihazı kullanırken değerlendirilmesi (Grup 2B), Bireylerin UCL değeri girildikten 6 ay sonra işitme ve konuşma testlerinin değerlendirilmesi (Grup 2C) yapılarak, tüm gruplar ve ölçümler karşılaştırıldı. Bulgular: Grup1’in konuşmayı ayırt etme skoru ortalaması ile Grup2’nin ortalama karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlendi (p=0.00). Grup2A ve 2B arasındaki konuşmayı ayırt etme skorları değişimlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlendi (p=0.00). Grup2B ve 2C arasındaki SDS değişimlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlendi (p=0.00). Sonuç: Çalışmamız sonucunda, işitme cihazı ayarına rahatsız edici ses seviyesinin (UCL) girilmesinin, bireylerin dinamik aralıklarının etkili bir biçimde kullanılmasını sağlayarak işitme cihazını daha verimli kullanmalarına ve cihazdan rahatsızlık duymadan dinlemesini sağlayıp bireylerin iletişim becerilerine olumlu etkisinin olacağını düşündük.