Redenen voor non-respons van oudere Turkse, Marokkaanse en Nederlandse huisartspatie¨nten op een schriftelijke Nederlandstalige depressievragenlijst

Achtergrond: Het schriftelijk screenen van depressie in de huisartspraktijk kan de herkenning sterk verbeteren. Een goede respons is hierbij zeer van belang. Het is de vraag of een goede respons haalbaar is bij Turkse en Marokkaanse patie¨nten op een Nederlandstalige depressievragenlijst Doel :Wat is het responspercentage van oudere Turkse, Marokkaanse en Nederlandse huisartspatie¨nten op een schriftelijk Nederlandstalige depressievragenlijst, en wat zijn de redenen voor non-respons? Methode:Oudere huisartspatie¨nten kregen na een praktijkbezoek de GDS-15 (Geriatric Depression Scale) vragenlijst thuisgestuurd. Door telefonisch contact en huisbezoek werden redenen voor non-respons getraceerd. Resultaten: De respons op de depressievragenlijst voor de Nederlandse populatie (n=6060) was 62%. Voor de Turkse en Marokkaanse populatie was dit respectievelijk, (n=39) 31% en (n=117) 34%. De belangrijkste reden voor de Turkse groep voor non-respons was tijdelijk een andere verblijfplaats (Turkije). Voor de Marokkaanse groep bleek analfabetisme de belangrijkste reden voor non-respons. Conclusie: De respons onder Turkse en Marokkaanse ouderen was aanzienlijk lager dan bij Nederlandse ouderen. Mogelijk dat een depressievragenlijst in eigen taal voor toename van respons zorgt. Bij analfabetisme zal alleen een interview effectief zijn.