Yara Örneklerinde Üreyen Etkenler ve Antibakteriyel Duyarlılık.

Amaç:Hastane kaynaklı enfeksiyonlar arasında yer alan yara enfeksiyonları az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için büyük bir sağlık sorunudur. Çalışmamızda yara enfeksiyonuna neden olan etkenler ve bu etkenlerin antibakteriyel duyarlılığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:1290 yara sürüntü örneği retrospektif olarak değerlendirildi. Etken olarak düşündüğümüz mikroorganizmaların tür düzeyinde tanımlanmaları ve antibakteriyel duyarlılıkları konvansiyoner ve VITEK-2 otomatize sistem ile çalışıldı. Bulgular:Örneklerin 505’inde bakteriyel, 16’sında mantarlar etken olarak izole edildi. İzole edilen bakteriyel etkenlerin; %60’ını Gram negatif bakteriler, %40’ını Gram pozitif bakteriler oluşturuyordu. Bakteriyel etkenler içinde en sık izole edilen bakteri 143 (%28.31) örnekle Staphylococcus aureus (S.aureus) bunu 121 (%24) örnekle Escherichia coli (E. coli), 47 (%9.30) örnekle Acinetobacter baumannii (A. baumanii), 46 (%9.10) örnekle Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) takip etti. Bu mikroorganizmaların en sık izole edildikleri servislere göre dağılımı ise S.aureus polikliniklerden, E.coli ve P.aeruginosa yatan hasta servislerinden, A. Baumanii yoğun bakım ünitelerinden saptandı. S.aureus’ların 61 (%42.65)’i metisiline dirençli bulunurken tigesiklin, vankomicin ve linezolid’e direnç saptanmadı. E.coli’ ye karşı en dirençli antibakteriyel ampisilin 111 (%91.73) hasta, en duyarlı antibakteriyel imipenem ve meropenem 118 (%97.52) hasta olarak saptandı. A. Baumanii’ye karşı antibakteriyellerin hepsinde yüksek direnç saptanırken kolistine karşı direnç saptanmadı. P. aeruginosa’ya karşı en dirençli antibakteriyel sefepim ve imipenem 14 (%29.78) hasta da saptanırken kolistine karşı direnç saptanmadı. Sonuç:İzole edilen mikroorganizmaların ve antibiyotik duyarlılıklarının bilinmesi, ampirik tedavilere yön verebilmek, hekimlerin kontrollü ve akılcı antibiyotik kullanımı konusunda bilinçlenmesini sağlayacaktır