Ocena wpływu hiperbarii tlenowej na utlenowanie tkanek palców ręki poddanych wtórnym zabiegom rekonstrukcyjnym

Streszczenie: Wstęp Do najczęstszych ostrych urazów rąk należą częściowe lub całkowite amputacje palców. Możliwość uratowania uszkodzonej części kończyny zależy od wielu czynników. Jeżeli pierwotna operacja pozwoli na uratowanie palca, wówczas rozpoczyna się planowanie wtórnych operacji rekonstrukcyjnych. Operacje po całkowitych lub subtotalnych amputacjach są szczególnie trudne w związku z powstaniem okrężnej blizny zwiększającej ryzyko wtórnego upośledzenia krążenia po operacjach korekcyjnych. Cel Celem niniejszej pracy była ocena zastosowania przezskórnej oksymetrii i stwierdzenia możliwości uzyskania poprawy utlenowania pooperacyjnego tkanek palców po wtórnych zabiegach rekonstrukcyjnych. Materiał i metody Praca obejmuje 42 pacjentów operowanych w Małopolskim Centrum Oparzeniowo-Plastycznym w latach 2019–2021 z powodu dysfunkcji pourazowej ręki po całkowitej lub subtotalnej amputacji palców w II strefie zginaczy wg Verdana. Pacjenci po operacji rekonstrukcyjnej byli kwalifikowani do sprężenia w komorze hiperbarycznej. Przeprowadzono u nich pomiar poziomu utlenowania tkanek operowanego palca przy pomocy przezskórnej oksymetrii z wykorzystaniem urządzenia TCM4 Radiometer. Pomiar wykonywany był przed oraz po zabiegu operacyjnym. Wykonano analizę statystyczną wyników. Wyniki Wykazano możliwość oceny utlenowania tkanek palca w okresie przed- i pozabiegowym z użyciem przezskórnej oksymetrii zarówno w normo-, jak i hiperbarii. Wykazano poprawę utlenowania tkanek miękkich operowanych palców w fazie pooperacyjnego gojenia ran w trakcie sprężenia w komorze hiperbarycznej, wyrażoną jako istotny wzrost TcpO₂. Wnioski Wykazany w badaniu wzrost utlenowania tkanek palca w trakcie sprężania w komorze hiperbarycznej oraz udowodniona klinicznie rola tlenu w procesach regeneracyjnych pozwala wnioskować, że przedstawiony schemat leczenia może optymalizować procesy gojenia tkanek.