Znaczenie kliniczne umiejscowienia raka w jelicie grubym

Rak jelita grubego jest jednym z najcześciej wystepujących na świecie nowotworow zlośliwych. Heterogenny przebieg choroby oraz roznice genetyczne i molekularne pomiedzy guzami wystepującymi w roznych odcinkach jelita grubego przyczynily sie do podjecia proby oceny znaczenia umiejscowienia ogniska pierwotnego nowotworu oraz podzialu tego nowotworu na raka jelita grubego z prawostronną lub lewostronną lokalizacją ogniska pierwotnego. Wyniki retrospektywnych analiz badan III fazy wskazują, ze prawostronna lokalizacja nowotworu jest negatywnym czynnikiem rokowniczym w IV i III stopniu zaawansowania choroby. Korzyśc z dodania przeciwciala anty-EGFR do pierwszej linii chemioterapii paliatywnej wykazano dla chorych z guzem pierwotnym zlokalizowanym po stronie lewej, a efekt leczenia wydaje sie lepszy niz terapia anty-VEGF polączona z cytostatykami. Wyniki leczenia chorych z prawostronną lokalizacją guza pierwotnego są gorsze niezaleznie od rodzaju zastosowanego leczenia. U chorych z prawostronną lokalizacją nowotworu mozna zakladac, ze leczenie bewacyzumabem przynosi wiekszą korzyśc niz terapia anty-EGFR, choc wnioski takie są wyciągane na podstawie analiz mniej licznych grup chorych. Skutecznośc leczenia bewacyzumabem jest niezalezna od lokalizacji ogniska pierwotnego nowotworu. Nie jest pewne, czy pierwotne umiejscowienie nowotworu nalezy uznac za samodzielny czynnik prognostyczny lub predykcyjny, czy tez powinno sie poszukiwac specyficznych zaburzen genetycznych i molekularnych odpowiadających za wykazane i potencjalne roznice.