Konturowanie zstępującej lewej tętnicy wieńcowej u chorych na raka piersi – perspektywa radiologa onkologa

Rak gruczolu piersiowego jest najczestszym nowotworem w Polsce i na świecie. Standardowym postepowaniem u chorych na ten nowotwor jest operacja oszczedzająca pierś ( breast-conserving therapy – BCT), a nastepnie radioterapia na obszar calego gruczolu piersiowego ( whole breast radiotherapy – WBRT) z podwyzszeniem dawki ( boost ) na obszar lozy po guzie. U kobiet po amputacji piersi – w przypadku czynnikow pogarszajacych rokowanie – stosuje sie napromienianie ściany klatki piersiowej z/lub bez napromieniania dolu pachowego i obojczyka. Radioterapie stosuje sie jako leczenie uzupelniające w związku z wysokim odsetkiem wznow w obrebie leczonej piersi – nawet do 20% po 10 latach. Cześc chorych przed rozpoczeciem napromieniania jest leczonych systemowo z zastosowaniem schematow, w sklad ktorych wchodzą leki o wysokim odsetku kardiotoksyczności. Efekt ten moze byc jeszcze nasilony w przebiegu radioterapii – glownie u chorych po amputacji lewej piersi. Skutki uboczne indukowane radioterapią zalezą od obszaru serca, jaki znajduje sie w polu napromieniania. Badania sugerują, ze waznym obszarem serca są naczynia wiencowe, a przede wszystkim zstepująca lewa tetnica wiencowa ( left anterior descending – LAD), ktora znajduje sie blisko ściany klatki piersiowej. Celem badania jest przedstawienie praktycznych wytycznych dotyczących konturowania lewej tetnicy zstepującej serca (LAD) u pacjentek z rakiem lewej piersi, ktore zakwalifikowano do radioterapii. Konturowanie LAD wydaje sie istotne jako badanie narządu krytycznego podczas radioterapii. Jego wyniki mogą wplywac na modyfikacje strategii leczenia: zmiane techniki planowanej radioterapii, liczbe wiązek i/lub ich kąta padania czy zmiane mocy poszczegolnych wiązek.