بررسی رابطه دلبستگی و تجربه بدرفتاریهای دوران کودکی با نشانگرهای التهابی در بزرگسالی از منظر سایکونوروایمونولوژی: یک مطالعه فراتحلیل

هدف: از آن جا که التهاب یکی از مکانیسم های زیربنایی بسیاری از بیماری های خودایمن، قلبی ـ عروقی و دیابت نوع 2 است؛ مطالعه حاضر با هدف مقایسه پژوهش های انجام شده در ارتباط با تجربه بدرفتاری و استرس‌های دوران کودکی با سطح نشانگرهای التهابی CRP- IL-6 انجام پذیرفت.روش: با جست و جو در پایگاه های داده های پژوهشی Pub Med، Springer، Elsevier از سال 2000 تا 2019 و با زبان انگلیسی 30 مقاله به دست آمد. از این میان پس از بررسی چکیده مقالات، 11 مقاله که به بررسی ارتباط تروماها و بدرفتاری‌های دوران کودکی (زیر 18 سال) با نشانگرهای التهابی (CRP-IL-6) در دوران بزرگ‌سالی پرداخته‌ بودند، انتخاب و موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: در پژوهش های مرور شده، جمعا برای نشانگر التهابی CRP 16867 نفر و برای نشانگر IL-6 6728 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تاثیر تصادفی فراتحلیل بیانگر آن است که افرادی که در کودکی در معرض بدرفتاری ها، استرس های شدید و یا ترومای روانی قرار گرفته اند، به طور معناداری سطح پایه CRP (2/3=Z، 09/0-05/0= CI95%) و IL-6 (1/3=Z، 19/0-31/0= CI95%) بیشتری در بزرگسالی دارند.