خصوصیات روانسنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سؤال- پاسخ

هدف از پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس دو نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سؤال- پاسخ بود. بدین منظور 350 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به مقیاس اقدام برای رشد فردی و پرسشنامه‌های اضطراب، عزت‌نفس، افسردگی و انگیزش پیشرفت پاسخ دادند. تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، همبستگی پیرسون و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی‌های روانسنجی مقیاس اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم‌جیما برای برازندگی داده‌ها و تحلیل استفاده شد. تحلیل‌های آماری با نرم‌افزارهای SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog و RV3.2.2انجام شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از یک عامل تشکیل شده و از شاخص‌های برازش مناسبی برخوردار است. همچنین بین اقدام برای رشد فردی با اضطراب (21/0-)، عزت‌نفس (23/0)، افسردگی (25/0-) و انگیزش پیشرفت (16/0) رابطه معنی‌داری در سطح 01/0p≤ بدست آمد. اما اقدام برای رشد فردی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی‌داری نداشت. اعتبار مقیاس اقدام برای رشد فردی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 835/0 بدست آمد. داده‌های پاسخ سوال‌ها با مدل سیم‌جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 8/1- تا 8/1+ پیوستار ویژگی قرار داشت. مقیاس اقدام برای رشد فردی از خصوصیات روانسنجی قابل قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی داشته و پژوهشگران می‌توانند از این ابزار در دستاوردهای علمی خود استفاده نمایند