The Use of Direct Oral Anticoagulants in Atrial Fibrilation and Related Risk Groups: A Traditional Review

Atriyal fibrilasyonu (AF) olan hastalarda tromboembolik olay riskini azaltmak için oral antikoagülanların rolü çok önemlidir. Bu amaçla, yaygın olarak kullanılan antikoagülan ilaç bir K vitamini antagonisti [vitamin K antagonist (VKA)] olan varfarindir. Fakat nonvalvüler AF'li hastalarda, diğer ilaçlarla minimum düzeyde etkileşime girmesi, gıda ile etkileşimlerinin olmaması ve antikoagülan aktivitelerinin sık izlem gerektirmemesi gibi özellikleri, direkt oral antikoagülanları (DOAK) etkinliği ve güvenliği açısından ön plana çıkarmıştır. Son yıllarda klinik çalışmalardan ve gerçek yaşam kanıtlarından veriler elde edildikçe, DOAK'lerin kullanım endikasyonları artmakta ve birçok bağlamda güvenli ve etkili bir terapötik yaklaşım olarak VKA tedavisinin yerini almaktadır. Çalışmalardan elde edilen kapsamlı sonuçlara göre DOAK'ler VKA'ya kıyasla inme, sistemik emboli ve intrakraniyal kanama vakalarında önemli bir azalma sağlamıştır. DOAK'lerin VKA tedavisine göre bazı avantajları olmasına rağmen etkinlik ve güvenliği sağlamak için tedavide DOAK'ler ve VKA arasındaki tercih aşamasında dikkatli bir karar verme süreci gerekmektedir. AF'si olan ve aynı zamanda farklı komorbiditelere sahip riskli hastalarda DOAK'lerin kullanımıyla ilgili olarak net veriler bulunmamaktadır. Bu derlemede, AF'si olan, perkütan koroner girişim uygulanan, yaşlı, obez, kronik böbrek yetersizliği, karaciğer yetersizliği, siroz hastalığı, kırık riski ve kalp kapak hastalığı olan hastalarda DOAK'lerin kullanımına dair sistematik derleme ve metaanalizlerin sonuçları sunulmuştur. Sonuç olarak, AF'li hastalarda belirtilen komorbidite durumlarında DOAK'leri VKA'ya karşın ön plana çıkaran kanıtlar mevcut olsa da daha fazla çalışmaya ve güçlü kanıtlara ihtiyaç duyulduğu belirtilmektedir.