CYP2C9 gen polimorfizmlerinin losartan kullanan hipertansif hastalarda tedavi yanıtı üzerine etkisi

Amaç: Bu çalışmada, anti-hipertansif olarak losartan kullanan hastalarda CYP2C9 polimorfizmlerinin tedavi yanıtı üzerine etkileri incelenmiştir. Yöntemler: Araştırmaya yeni tanı almış, evre 1 esansiyel hipertansiyonu olan 74 hasta dahil edildi. Bu hastalara tedavi öncesi ve losartan başlandıktan altı hafta sonra kan basıncı ölçümleri yapılarak elde edilen kan basıncı düşüşleri kaydedildi. Hastalardan ilk tanı sırasında alınmış olan kan örneklerinden DNA izolasyonu yapılarak CYP2C9 *2 ve *3 polimorfik alelleri için genetik analizler yapıldı. Polimorfik alelleri taşıyan bireyler ile yabanıl tip (wild-type) genotip taşıyıcılarının anti-hipertansif tedavi yanıtları karşılaştırıldı. Bulgular: CYP2C9*1*2 genotipine sahip hastalar, yabanıl tip genotipe sahip hastalar ile kıyaslandığında diyastolik kan basıncı için gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmazken, sistolik kan basıncındaki düşüşün yabanıl tip genotipe sahip hastalarda daha belirgin olma eğiliminde olduğu görüldü. CYP2C9*1*3 genotipi ise tedavi sonuçlarında anlamlı bir değişikliğe neden olmadı. Sonuç: Bulgularımız, CYP2C9*1*2 polimorfizminin hipertansif hastaların losartan ile tedavisinde sistolik kan basıncı yanıtını etkileyebileceğini düşündürmektedir. Öte yandan, CYP2C9*1*3 genotipinin sistolik veya diyastolik kan basıncı yanıtlarıyla ilişkisi gösterilememiştir. Anahtar kelimeler: Hipertansiyon, losartan, CYP2C9, genetik polimorfizm, farmakogenetik