Nörolojik İzlem Protokolü Kullanımının Beyin Ölümü Tanı Oranlarına Etkisi

Amaç: Bu çalışma, akut yapısal beyin hasarı olan komatöz hastalarda nörolojik izlem protokolü kullanımı öncesi ve sonrası beyin ölümü oranlarını karşılaştırmayı amaçladı. Gereç ve Yöntem: Akut yapısal beyin hasarı ve Glasgow koma skoru ≤8 ile erişkin yoğun bakım ünitelerine kabul edilen komatöz hastalar değerlendirildi. 2018-2019 arası “dönem 1”, nörolojik izlem protokolünün kullanıldığı 2019-2020 arası “dönem 2” olarak incelendi. Bulgular: Dönem-1’de 92 hasta, dönem-2’de 83 hasta takip edildi. Dönem-1’de klinik beyin ölümü oranı % 3,3 iken dönem-2’de klinik beyin ölümü oranı % 20,5 (p=0,001) idi. Dönem-1’de beyin ölümü deklarasyon oranı % 1,1 iken dönem-2’de beyin ölümü deklarasyon oranı % 13,3 idi (p=0,001). Yoğun bakım mortalitesi ise dönem-2’de daha düşüktü (dönem-1’de % 73,9, dönem-2’de % 60,2), ancak bu düşüklük istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,054). Sonuç: Bu çalışmada nörolojik izlem protokolü uygulanması ile dönem-2’de beyin ölümü deklarasyon oranlarının belirgin olarak arttığı gösterildi. Ayrıca protokol uygulanması ile yoğun bakım mortalitesinde düşüş gözlendi. Bu bulgular ile vardığımız sonuç, akut beyin hasarı olan hastalarda hastanelerin kendi özel stratejilerini geliştirmesi ve komatöz hastaların belirli bir protokol çerçevesinde takip edilmesi faydalı olacağı şeklindedir.