Sternum varyasyonlari ile primer spontan pnömotoraks arasindaki ilişkinin bt bulgulari ile gösterilmesi

Amaç: Yapısal akciğer bozukluğu, enfeksiyon veya travma gibi belirli etyolojik neden bulunmayan olgular “primer spontan pnömotoraks (PSPn)” olarak isimlendirilmektedir. Çalışmamızın birincil hedefi PSPn tanısı alan hastalarda pektus ekskavatum (PE) ve sternal varyasyonlar ile spontan pnömotoraks arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Materyal-Metod: Retrospektif ve tek merkezli çalışmamıza Ocak 2016-Şubat 2019 tarihleri arasında Üniversitemiz acil servisine başvuran 30 PSPn olgusu, 30 kontrol grubu olarak toplam 60 olgu dahil edildi. Tüm görüntüler sternal varyasyonlar açısından 8 yıl toraks radyolojisi deneyimi olan, hastaların bilgilerini bilmeyen bir radyolog tarafından değerlendirildi. Haller indeksi, tüm olgular için mediasten penceresinde aksiyel toraks kesitleri üzerinde literatürde tanımlanan şekilde ölçüldü. Pectus excavatum tanısı konulan hastalar için Haller indeksinin 2’nin üzerinde olması kabul edildi. Tüm istatiksel analiz SPSS (version 20.0, SPSS Inc., IL, US) programı ile gerçekleştirildi. Bulgular: Haller indeksine göre hastalar <2 ve >2 olan iki gruba ayrıldığında her iki grup arasında SPn açısından istatistiksel farklılık izlendi (p=0,009). Sternal varyasyon varlığı PSPn grubunun %50’sinde, kontrol grubunun ise %23’ünde ortaya konuldu. Uzun ksifoid poçes, PSPn grubunda en sık rastlanan sternal varyasyon olarak bulundu (%20). Sonuç: Uzun ksifoid proçes ve pektus ekskavatum deformitesi gibi sternal varyasyonlar, spontan pnömotoraks gelişiminde rol oynamaktadır. Uzun ksifoid proçesin tekrarlayan spontan pnömotoraks nedeni olup olmadığının araştırılması ve operasyon açısından değerlendirme yapılabileceği düşünülmüştür.