بررسی ارتباط سطح هموگلوبین با میزان مرگ و میر در بیماران ضربه به سر مراجعه کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی پورسینای رشت در سال 1396

Zoheir Reihanian,Payman Asadi,Siamak Rimaz,Ehsan Kazemnezhad Leyli, Abdolkarim Sheikhpour,Vahid Shirzad Siboni,Behzad Zohrevandi

طب اورژانس ایران（2022）

引用 0|浏览10

暂无评分

摘要

مقدمه: آسیب های تروماتیک مغزی به عنوان یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان به شمار می روند. کم خونی ممکن است منجر به پیامدهای بدتری در بیماران دچار آسیب های تروماتیک مغزی شود. با توجه به اینکه تاکنون مطالعات محدودی در رابطه با نقش آنمی و تزریق خون در احیای اولیه در بیماران مبتلا به آسیب های تروماتیک مغزی صورت پذیرفته است، هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح هموگلوبین و میزان مرگ و میر در بیماران دچار این عارضه می باشد. روش مطالعه: این یک مطالعه تحلیل-مقطعی گذشته نگر است. جمعیت مورد مطالعه بیماران با آسیبهای تروماتیک مغزی بستری شده در واحد اورژانس بیمارستان پورسینای شهر رشت در سال 1396 میباشد. بیماران براساس میزان هموگلوبین خون، در دو گروه دارای آنمی (10) و فاقد آنمی (10Hb>) طبقه بندی شدند. سن، جنس، اطلاعات بالینی، اقدامات درمانی انجام شده، طول مدت بستری و میزان مرگ و میر در این دو گروه ثبت و مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین به منظور تعیین عوامل خطر مرگ و میر در بیماران با آسیبهای تروماتیک مغزی، متغیرهای فوق به همراه یافته های آزمایشگاهی در دو گروه از بیماران دارای بقا و فوت شده مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: مجموع افراد شرکت کننده در مطالعه نفر شامل 249 (8/83 درصد) مرد و 48 (2/16 درصد) زن با میانگین سنی 3/22±8/41 سال بودند. 120 (4/40 درصد) نفر از بیماران آنمی داشتند. بیماران فاقد آنمی از میانگین سطح هوشیاری بالاتری در مقایسه با بیماران دارای آنمی برخوردار بودند (001/0 > P). درصد آنمی بر حسب استفاده از پرسور و وضعیت بیمار در هنگام ترخیص در دو گروه مورد مطالعه از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی دار بود(0001/0 > P). تعداد پکد سل های دریافتی در دو گروه از بیماران با و بدون آنمی از لحاظ آماری تفاوت معنی دار داشت (0001/0 > P). آنالیز چندگانه براساس مدل رگرسیون لوجستیک نشان داد که مدت زمان بستری، افت فشار خون، تزریق خون و کاهش دمای بدن به عنوان عوامل مرتبط با مرگ و میر می باشند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگرچه آنمی به عنوان یک متغیر پیش بینی کننده مرگ و میر نمی باشد اما تزریق خون از عوامل مهم مرتبط با مرگ و میر در بیماران دچار آسیب تروماتیک مغزی است.

查看译文

关键词

آنمی,آسیب تروماتیک مغزی,تزریق خون,واحد اورژانس,مرگ و میر

AI 理解论文

溯源树

样例

生成溯源树，研究论文发展脉络

Chat Paper

正在生成论文摘要