Efektywne zarządzanie innowacyjnością pracowniczą w czasach COVID-19, czyli jak w kryzysie wzmocnić potencjał innowacyjny członków organizacji

Zaangażowanie pracowników w procesy innowacji jest postrzegane jako coraz bardziej istotny czynnik przewagi konkurencyjnej firm, w miarę jak narasta tempo zmian rynkowych i trudności w ich przewidywaniu. Jednak tworzenie i wspieranie innowacji stanowi niezwykle trudne zadanie w kontekście zarządzania zespołem jednostek twórczych, a zatem działających i myślących niezależnie i krytycznie. Autorki dokonały przeglądu literatury teoretycznej oraz aktualnych wyników badań empirycznych, odnosząc się do zagadnień związanych z indywidualnymi i organizacyjnymi uwarunkowaniami innowacyjności pracowników organizacji. Wskazały też na czynniki wpływające na efektywność korzystania z twórczego potencjału pracowników. Sytuacja pandemii stanowi silny bodziec do wprowadzenia szeregu zmian w firmach, w tym do przemyślenia na nowo sposobów organizacji pracy, metod zarządzania zasobami ludzkimi oraz procesami innowacji. Korzystanie z innowacyjnego potencjału pracowników jest obecnie dla wielu organizacji szansą na przetrwanie. Z drugiej strony następujące aktualnie dynamiczne zmiany środowiska pracy, związane przede wszystkim z rozpowszechnieniem pracy zdalnej i technologii cyfrowych, mogą powodować utrudnienia dla kreatywności zatrudnionych. Przegląd literatury w zakresie innowacyjności pracowniczej, szczególnie w kontekście pandemii, stanowi punkt wyjścia do badań własnych, dotyczących uwarunkowań innowacyjności pracowniczej i przebiegu procesów innowacji w organizacjach. Wyniki badawcze staną się tematem kolejnych opracowań.