Oral Antidiyabetik Kullanımının, Farklılaşmış 3T3-L1 Hücrelerinde Adipogenez Metabolizmasında Görev Alan VDR, SIRT1, Apelin ve FOXO1 Gen Anlatım Seviyelerine Etkileri

Giriş: Yağ doku, obezite ve insülin direnci üzerindeki sistemik etkilere aracılık eden sitokinleri salgılamaktadır. Kullanılan antidiyabetik ilaçlar, 3T3-L1 adiposit hücrelerinde metabolik farklılıklar ve gen anlatım profillerinde farklılıklar oluşmaktadır. Çalışmamızda 3T3-L1 adipositlerde Vitamin D reseptörü (VDR), Sirtuin (SIRT1), Apelin ve Forkhead box protein O1 (FOXO1) gen anlatım seviyelerinin farklı oral antidiyabetik kullanımlarına cevaben değişimleri değerlendirildi. Yöntemler: 3T3-L1 hücreleri ATCC den temin edildi. Sitotoksisite testleri iCELLigence sistemi ile gerçek zamanlı olarak yapıldı. Çalışılan genler, gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (qPCR) ile belirlendi. Bulgular: Farklı oral antidiyabetik (akarboz, metformin ve glipizid) etken maddeleri uygulanan adiposit hücreleri kontrol adiposit hücreleri ile karşılaştırıldığında, VDR gen anlatım seviyeleri daha yüksek bulundu. SIRT1 ekspresyonu 6 saat 17 mg/ml akarboz, 6 saat 192 mM metformin ve 24 saat 180 µM glipizid uygulamasında kontrol adiposit hücrelerine kıyasla daha yüksek bulunurken, 6 saat 10 mg/ml akarboz ve 24 saat 175 mM metformin uygulamasında kontrol hücrelere göre daha düşük bulunmuştur (p=0.005). Apelin gen anlatım seviyelerini farklı oral antidiyabetik kullanımı ile kontrol hücrelere kıyasla azaldığı bulunmuştur (p=0.005). FOXO1 gen anlatım seviyesi 24 saat metfomin uygulaması dışında Adiposit hücrelerinde kontrole göre yüksek bulunmuştur (p=0.005). Sonuç: Sonuçlarımız, glipizid, akarboz ve metforminin obezitede yağ metabolizmasının düzenlenmesi üzerindeki faydalı etkilerine dair yeni fikirler vermesinin yanı sıra, terapötik yolakları hedefleyen çalışmalar için yeni stratejiler sağlayabilir düşüncesindeyiz.