Bir eğitim araştırma hastanesinde diyabetik ayak doku biyopsi enfeksiyonlarının dört yıllık değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada bölgemizde en sık görülen diyabetik ayak enfeksiyonu (DAE) etkenlerinin ve antibiyotik direnç oranlarının belirlenmesi, ayrıca DAE tedavi etkinliğinin artırılması hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak yapılan çalışmada 2018-2021 tarihleri arasında Wagner sınıflamasına göre evre 2 ve üzeri, 240 diyabetik ayak enfeksiyonu tanılı hastanın diyabetik ayak biyopsi örneklerinden izole edilen 442 bakteri ve maya dâhil edildi. Örneklerin kültürü için %5 koyun kanlı agar, eosin methylen blue agar, çikolata agar ve saboraund dextroz agar besiyerleri kullanıldı. Etkenlerin konvansiyonel metotlar ve VITEK®-2 (BioMérieux, Fransa) otomatize identifikasyon cihazı kullanılarak identifikasyonları ve antibiyotik duyarlılık testleri yapıldı. Bulgular: Hastalardan izole edilen 442 mikroorganizma değerlendirildi. Hasta başına ortalama 1,8 patojen düşmekteydi. İzole edilen mikroorganizmalar sırasıyla; 397 Gram-negatif bakteri, 38 izolat Gram-pozitif bakteri, 7 izolat ise maya idi. En sık izole edilen Gram-negatif bakteri; Pseudomonas aeruginosa (%39,6), en sık izole izole edilen Gram-pozitif bakteri ise; Staphylococcus aureus (%3,6) idi. En etkili antibiyotikler ve duyarlılıkları sırasıyla; fosfomisin (%96,2), tigesiklin (%92,3), eritromisin (%77,4), sefotaksim (%74,7), kolistin (%73,8), sefoksitin (%69,4) ve fusidik asit (%68,8) olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Çalışmamız sonucunda DAE’ndan en sık izole edilen P. aeruginosa ve diğer Gram-negatif bakterilerin saptanmış olması ampirik tedavinin belirlenmesine katkı sağlanacaktır. Ülkemizin DAE patojen dağılımlarının ve antibiyotik dirençlerinin belirlenmesine de katkısı olacaktır. Ayrıca kültür ve antibiyogram sonuçları rehberliğinde tedavi protokollerinin daha etkili olması ve antibiyotik direnç gelişimi azaltılacaktır.