İzmir İlinde 4-6 Yaş Arası Çocuklarda Bruksizm Görülme Sıklığı ve Etiyolojik Faktörleri ile İlişkisinin Değerlendirilmesi: Klinik Çalışma

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 4-6 yaş arası çocuklarda bruksizm görülme sıklığı ve buna sebep olabilecek faktörlerin ilişkilendirilerek değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: İzmir Ege Üniversitesi Yerleşkesi içerisinde yer alan kreşlere kayıtlı, 4-6 yaş arası 37'si erkek, 30'u kız çocuk çalışmaya dâhil edildi. Kreşler ziyaret edilerek, gün ışığında ayna ve sond yardımıyla çocukların muayeneleri yapıldı. Ağız içi muayenede; çürük, aşınma ve maloklüzyona ait veriler kaydedildi. Ekstraoral muayenede ise temporomandibular eklem (TME) muayenesi yapıldı, istirahat aralığı ve maksimum ağız açıklığı değerlendirildi. Ayrıca çocukların ebeveynleri tarafından doldurulmasına yönelik bir anket hazırlandı. Bu ankette, çocuğun sistemik, emosyonel durumu ve alışkanlıklarına ait bilgiler yer almıştır. Elde edilen veriler, istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların %16,4'ünde bruksizm varlığı saptanmıştır, fakat cinsiyet farkı gözlenmemiştir (p=0,742). Yakın aile bireyi kaybı yaşayan çocuklarda istatistiksel olarak daha fazla bruksizm bulunmuştur (p=0,025). Diş hekimine düzensiz giden veya hiç gitmeyen çocuklarda daha az bruksizm görülürken (p=0,044), sistemik hastalıklar, ilaç kullanımı, emosyonel durum, kardeşlerde buksizm geçmişi, TME şikâyetleri, çocuğun dft, maksimum ağız açıklığı, istirahat aralığı, dişlerde ileri itim ve örtülü kapanış ile bruksizm arasında anlamlı bir ilişki saptanamamıştır. Sonuç: Çocukluk bruksizmine neden olan etkenlerin zamanında belirlenebilmesi, bu etkenlere erken müdahale edilmesi ve çocuğa bakım verenlerin bilinçlendirilmesinin yararlı olacağı sonucuna varılmıştır.