Eksperymentalne badania pilotów dronów telewizyjnych: metody gromadzenia, wizualizacji i analizy danych dotyczących ruchu oka i głowy pilota w czasie lotu z widocznością drona

Obraz rejestrowany przez drony telewizyjne, włączany do materiałów reporterskich i relacji live, rozszerza możliwości informacyjne współczesnych telewizji. Ponieważ technologia ta wykorzystywana jest w przemyśle telewizyjnym od niedawna, badania dotyczące pilotów telewizyjnych dronów są jeszcze stosunkowo skromne. Kwerenda literatury wskazuje, że naukowcy stale poszukują najbardziej efektywnych metod badań pracy pilotów dronów telewizyjnych, m.in. w celu poprawy parametrów używanych przez tych pilotów kontrolerów lotu dronów. Cel: stworzenie i przetestowanie eksperymentalnej metody badawczej wykorzystującej techniki realizacji obrazu wideo, która, w zestawieniu z innymi metodami stosowanymi w badaniach medioznawczych (eyetracking i badania deklaratywne), pozwoli na uzyskanie komplementarnych danych dotyczących ruchów głowy i oka pilota drona umożliwiających obserwację drona i ekranu kontrolera drona. Metody badań: pomiary biometryczne: eyetracking, eksperymentalna metoda technik realizacji i analizy obrazu wideo, metoda sędziów kompetentnych, badanie ankietowe. Wyniki i wnioski: potwierdzono przydatność przyjętych metod w prowadzeniu badań dotyczących obserwacji drona i jego kontrolera w czasie lotu z widocznością drona. Wartość poznawcza: zastosowanie przyjętej metody eksperymentalnej pozwoliło na wyodrębnienie współczynnika lotu VLOS (lot z widocznością drona), którego wartość może wskazywać na poziom bezpieczeństwa i efektywności filmowania dronem. W wymiarze praktycznym współczynnik ten może być przydatny m.in. przy projektowaniu szkoleń dla pilotów dronów telewizyjnych oraz w ocenie ryzyka lotu w danej przestrzeni powietrznej.