Kronik hepatit C tedavisinde ikinci kuşak direk etkili oral antivirallerin gerçek yaşam verileri: Tek merkez ve heterojen hasta grubu

Giriş ve Amaç: Kronik hepatit C enfeksiyonu karaciğer sirozu ve hepatoselüler karsinomun nedenleri arasındadır. Bu çalışmada primer olarak kronik hepatit C’li heterojen bir hasta grubunda güncel olarak kullanılan ikinci kuşak direk etkili oral antivirallerin tedavi etkinliği ve yan etki profillerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olan bu çalışmaya ikinci kuşak direk etkili oral antiviral tedavi alan 72 hasta dahil edilmiştir. Hastalara ait klinik ve laboratuvar verileri poliklinik takip dosyalarından elde edilmiştir. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 58±14 olup, 39’u (%54) kadın idi. Baskın genotip 1b idi (%74.6). Non-sirotik, kompanse siroz ve dekompanse siroz hastaların sayıları sırasıyla; 56 (%77.8), 14 (%19.4) ve 2 (%2.8) idi. On sekiz hasta (%25) tedavi deneyimli idi. Paritaprevir/ritonavir/ombitasvir + dasabuvir, ledipasvir/sofosbuvir, ledipasvir/sofosbuvir + ribavirin, sofosbuvir + ribavirin, glekaprevir + pibrentasvir ve paritaprevir/ritonavir/ombitasvir + ribavirin alan hasta sayıları sırasıyla; 38 (%52.8), 13 (%18.1), 7 (%9.7), 7 (%9.7), 6 (%8.3) ve 1 (%1.4) idi. Toplam 71 hasta tedaviyi tamamladı ve bunların 69’unda (%97.2) kalıcı viral yanıt elde edildi. Ayrıca başlangıç aspartat aminotransferaz, alanin amimotransferaz, gama glutamil transferaz ve alfa fetoprotein düzeylerinde tedavi ile birlikte anlamlı bir düşüş izlendi (p