Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Eğitiminde Simüle Hasta Kullanımının Öğrenme Motivasyonuna ve Öğrenci Geribildirimlerine Etkisi: Randomize Kontrollü Çalışma

Amaç: Çalışmamızın amacı, fizyoterapi ve rehabilitasyon (FTR) lisans eğitiminde servikal bölge değerlendirmesi için simüle hasta (SH) kullanımının öğrenme motivasyonuna ve öğrenci geribildirimlerine olan etkisini araştırmaktı. Yöntem: Çalışmaya, FTR Ölçme ve Değerlendirme dersini alan 46’sı kadın, 60 gönüllü ikinci sınıf öğrencisi dahil edildi. Öğrenciler, teorik-uygulama (TU) dersi alan, SH oturumuna katılan ve hem TU dersi alıp hem de SH oturumuna katılan (TU-SH) olarak randomize edildi. Tüm öğrencilere eğitim aşamalarının öncesinde ve hemen sonrasında, konu içeriğinden oluşan 10 test sorusu içeren bilgi ön-son testi uygulandı. Eğitim sonrasında bir kez Öğretim Materyaline İlişkin Motivasyon Ölçeği (ÖMMÖ) yapıldı. Eğitim aşamalarının öncesinde, hemen sonrasında ve bir hafta sonrasında öğrenci geribildirim (endişe-stres-motivasyonfayda) skorları kaydedildi. Sonuçlar: TU ve TU-SH gruplarının ön-son test sonuçları, SH grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). SH ve TU-SH gruplarında ders öncesi endişe düzeyleri, TU grubunun ders öncesi endişe düzeyine göre yüksekti (SH p=0,002 ve TU-SH p=0,004). Eğitimler sona erdikten hemen sonra SH grubunun endişe düzeyi, TU grubuna göre halen yüksekti (p=0,002). TU-SH ve TU gruplarının ders sonrası motivasyon düzeyi SH grubuna göre yüksekti (p<0,001). TU-SH grubunun bir hafta sonraki motivasyon düzeyi ise, TU grubuna göre yüksekti (p=0,004). TU-SH grubunun, ÖMMÖ puanları diğer gruplara göre daha yüksekti (p=0,005). Tartışma: Servikal bölge değerlendirmesinin öğrenim sürecinde TU dersi ile SH oturumunun beraber verilmesinin bu eğitimlerin ayrı ayrı verilmesinden daha uygun olacağını ve SH etkileşiminin FTR lisans eğitiminde kullanılmasının yarar getireceğini öngörmekteyiz.