Çocuk acil servise senkop nedeniyle getirilen 1020 olgunun geriye dönük değerlendirilmesi

Amaç: Senkop basit fizyolojik değişikliklerden, yaşamı tehdit eden ciddi hastalıklara kadar pek çok nedene bağlı olarak gelişebilen, postür ve tonus kaybıyla giden kısa süreli geçici bir bilinç kaybıdır. Bu çalışmada senkop nedeniyle çocuk acile getirilen olgularda, tanısal amaçlı yapılan testler ve sonuçları değerlendirildi. Yöntem: Çalışmaya Ekim 2012-Ekim 2017 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi’ne, senkop nedeniyle getirilen, 1-18 yaş arasındaki 1020 olgu dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, elektrokardiyografi kayıtları, tam kan sayımı, serum elektrolitleri, ekokardiyografi, beyin manyetik rezonans ve/veya bilgisayarlı tomografi görüntülemesi, elektroensefalografi ve 24 saatlik Holter elektrokardiyografi ritim analizi testleri dosya kayıtlarından geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 416’sı (%40.78) erkek, 604’ü (%59.21) kız hasta olup yaş ortalaması 12.82±4.88 yıl idi. Olguların 365’i (%35.78) bir, 566’sı (%55.49) iki, 75’i (%7.34) üç ve 14’ü (%1.37) üçün üzerinde senkop atağı geçirmişti. Hastaların hepsine elektrokardiyografi, 566’sına (%55.49) ekokardiyografi, 128'ine (%12.54) beyin manyetik rezonans görüntüleme, 214'üne (%20.98) beyin bilgisayarlı tomografi, 307'sine (%30.09) elektroensefalografi ve 158'ine (%15.49) 24 saatlik holter elektrokardiyografi analizi yapılmıştı. En sık görüleni refleks/nöral aracılı senkoplardı (n=561, %55.0). Sonuç: Çocukluk çağında görülen senkoplar, genellikle masum patolojiler olmasına karşın, nadir de olsa altta yatan ciddi kardiyak, nörolojik veya metabolik problemlerin bir bulgusu olarak da karşımıza çıkabilirler. Senkopla başvuran tüm çocuk hastalarda gereksiz ileri incelemelerin önüne geçilebilmesi için ayrıntılı öykü ile tam bir sistemik muayene ve elektrokardiyografi yapılması önem taşımaktadır.