ÇOCUK YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNDE YATAN HASTALARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç : Bu çalışmadaki amacımız yeni açılmış olan çocuk yoğun bakım ünitemizin bir yıllık verilerini; hastaların yoğun bakımda kalış süresi, mekanik ventilatör (MV) ihtiyacı, gelişen komplikasyonlar, mortalite ve mortaliteye etki eden risk faktörlerini ortaya koyarak vermiş olduğumuz hizmetin kalitesini artırmak, yetersiz sayıda ve yüksek maliyeti olan çocuk yoğun bakım yataklarını ihtiyacı olan hastalar için daha etkin kullanılmasına katkıda bulunmaktır. Materyal ve Metod: Çalışma 1 Şubat 2015 – 1 Şubat 2016 tarihleri arasında Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi’nde gerçekleştirilmiştir. Hastaların, cinsiyet, yaş, altta yatan hastalık, eşlik eden kronik hastalık varlığı, hastanın geldiği yer, yoğun bakım yatış süresi, önceki yoğun yoğun bakım yatış öyküsü, yoğun bakım ile ilişkili enfeksiyon varlığı, mekanik ventilasyon ihtiyacı, pozitif inotrop tedavi ihtiyacı, renal replasman tedavi ihtiyacı, kan transfüzyonu ihtiyacı, yatışında hiponatremi durumu, çoklu organ yetmezliği ve yaygın damar içi pıhtılaşma varlığı verileri kaydedildi. Bu faktörler ile mortalite arasındaki ilişki araştırıldıBulgular: Hastaların yaşları ortalama 60.5±61.3 aydı. Hastaların %36.8’i kız, %63.2’si erkekti. Hastaların %54.2’sini hastanemiz acil servisi ya da dış merkezden gelen, %45.8’ini ise hastanemiz yataklı servislerinden gelen hastalar oluşturmaktaydı. Altta yatan hastalık dağılımına bakıldığında, ilk sırada %33.5 oran ilea kciğer hastalığı yer almaktaydı. Yoğun bakımda yatışı ortalama 11.9±16.9 gün idi. Hastaların %64.5’i mekanik ventilatör desteği aldı. Yoğun bakım ilişkili enfeksiyonlarda ilk sırada ventilatör ilişkili pnömoni (%29.1) yer almaktaydı. Mortalite oranı %17.4 bulundu. Başvuruda mekanik ventilatör ihtiyacı olması, akciğer hastalığı nedeni ile yatış, eşlik eden kronik hastalık öyküsü yoğun bakım mortalite oranını anlamlı olarak arttırmaktaydı (p=0.001, p=0.002, p=0.003). Kan transfüzyonu uygulaması, inotropik ajan kullanımı, çoklu organ yetmezliği kliniği olması, yaygın damar içi pıhtılaşma kliniği olması ile mortalite arasında anlamlı ilişki bulundu (p=0.027, p<0.001, p<0.001, p<0.001). Sonuç: Yoğun bakım ilişkili enfeksiyon varlığı, eşlik eden kronik hastalık varlığı, başvuruda mekanik ventilasyon ihtiyacının olması, kan transfüzyonu uygulaması ve çoklu organ yetmezliği kliniği tek değişkenli analizlerde mortalite üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkileri olduğu görülmesine rağmen çoklu değişken analizi değerlendirmesinde, bu faktörler ile mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunamamıştır. Altta yatan hastalığın akciğer hastalığı olması, mortalite oranını 6.34 kat, yaygın damar içi pıhtılaşma varlığı durumunda mortalite oranı 5.11 kat, inotrop tedavi gereksinimi isemortalite oranını 18.04 kat arttırmaktaydı.