Ramazan'da oruç tutmanın tip 2 diyabetik hastalara etkisi

Amaç: Ramazan ayında oruç tutmak Müslümanlar için dini bir zorunluluktur. Uzamış açlık bu hastaları hipoglisemi ya da hiperglisemi gibi akut komplikasyonlarla karşı karşıya getirmektedir. Bu çalışmada Ramazan ayında oruç tutan bireylerde açlığın glukoz regülasyonu üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Hastalar uzun süreli açlığın olası komplikasyonları hakkında bilgilendirildikten sonra Ramazan ayında oruç tutacağını beyan eden bireylerle Ramazan ayı bitiminden 1 ay sonra telefon görüşmesi yapıldı. Telefon görüşmesiyle gerçekleştirilen bu retrospektif kohort çalışmada, kaç gün oruç tuttukları, günlük glukoz ölçümleri, eğer yaşadılarsa hipoglisemik atak sayısı ve tedavilerini değiştirip değiştirmedikleri soruldu.Bulgular: Çalışmaya 46 diyabetik hasta dahil edildi. Ortalama yaş 54.3±9.5 saptandı. Ortalama oruç tutulan gün sayısı 25.24±2.4 idi. Hastalar risk sınıflamasına göre gruplandırıldı. Hipoglisemik atak sayısında ramazandan önceki 6 ay içinde saptanan atak sayısına göre fark saptanmadı. Hastalarda hiperglisemi, hipoglisemiye göre daha yüksek sıklıkla tespit edildi. Hipoglisemi ya da hiperglisemi yaşayan bireylerin oruç tutmaya devam ettikleri ve tedavilerinide değişiklik yapmadıkları belirlendi.Sonuç: Ramazan ayında oruç tutan bireylerde hem hipoglisemi hem de hiperglisemi yatkınlığı mevcuttur. Glisemik regülasyonu düzeltmek ve bu bireyleri güvenli, kabul edilebilir glukoz aralığında tutabilmek için, diyabetik bireylerin Ramazan öncesi eğitimleri ve bilgilendirilmeleri gereklidir.