Tıp fakültesi öğrencilerinin çocukluk yaş grubunda ateşle ilgili bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi.

Çocuklarda vücut sıcaklığı farklı tekniklerle ve farklı yerlerden ölçülmekte ve bu da değerlendirmeyi etkilemektedir. Biz bu çalışmada, tıp fakültesi öğrencilerinin çocuklardaki ateş ölçüm yöntemleri ve bunların değerlendirilmesiyle ilgili bilgi ve tutumlarını değerlendirmeyi amaçladık. Tıp Fakültesi’nde öğrenim gören 96 öğrenciye ikili görüşmeyle 10 soruluk bir anket uygulandı. İlk 4 soru vücut sıcaklığı ölçüm metotlarıyla, sonraki 5 soru ateş tanımı ile, son soru da ateşli çocuğa yapılacak ilk girişimle ilgili idi. Öğrencilerin % 44,8’i (43 kişi) çocuklarda vücut sıcaklığını ölçerken dijital termometre kullandığını belirtirken, 10 (% 10,4) öğrenci civalı, 10 öğrenci infrared (alından) termometre kullandığını ifade etti. Hangi termometrenin vücut ısısını daha doğru ölçtüğü sorusuna öğrencilerin 31’i dijital, 24’ü infrared ve 16’sı civalı termometre cevabını verirken 19’u bu konuda fikri olmadığını söyledi. Öğrencilerin yarıya yakını (% 42,8) ateş demek için çocuklarda vücut sıcaklığının üst sınırı olarak 37.5 °C’yi kabul etmekteydi. Yirmi kişi (%20,8) 37 °C, 15 kişi (%15,6) 38 °C ve 12 kişi de (%12,5) 36.5 °C’yi ateş sınırı olarak belirtmişti. Katılanların %76’sı vücut sıcaklığının ölçüldüğü yere göre değiştiğini, %18,8’i ise değişmediğini belirtmekteydi.Yüksek ateş saptanan çocuğa ilk müdahale olarak öğrencilerin % 80’den fazlası giysileri çıkarma, ılık suyla duş veya alın-koltuk altına pansuman önerirken, antipiretik ilaç veren veya soğuk suyla duş öneren hemen hemen yoktu.Sonuç olarak, tıp fakültesi öğrencilerinin önemli bir kısmının çocuk hastalarda vücut sıcaklığının ölçüm tekniği, değerlendirilmesi ve yönetimi konusundaki bilgi ve tutumlarının yetersiz olduğu gözlendi.