Serebral Palsili Çocuklarda İletişim Fonksiyonlarını Etkileyen Faktörlerin değerlendirilmesi

Amac: Iletisim bozukluklari serebral palside (SP) gozlenen en yaygin islev bozukluklarindan biridir. Bu calismada amacimiz SP’li cocuklarda iletisim bozukluklari ile iliskili klinik faktorleri ve sosyo-demografik ozellikleri arastirmaktir. Gerec ve Yontemler: Yuz uc SP’li cocuk iletisim becerileri acisindan Iletisim Fonksiyonu Siniflandirma Sistemi (IFSS) ile degerlendirildi. Ebeveynlerin sosyodemografik ozellikleri ve ayrintili klinik veriler toplandi. Motor fonksiyonlarin analizi icin Kaba Motor Fonksiyon Siniflandirma Sistemi (KMFSS) ve Manuel Yetenek Siniflandirma Sistemi (MYSS) kullanildi. Elde edilen tum verilerin iletisim becerileri uzerindeki etkisi incelendi. Bulgular: IFSS duzeyi en yuksek ve en dusuk olan cocuklarin orani sirasiyla % 21.4 ve % 23.3’du. Herhangi bir komorbid hastalik, diskinetik / kuadriplejik SP alt tipi, daha zayif motor fonksiyonel duzey, annenin dusuk egitim duzeyi ve dusuk rehabilitasyon yogunlugu varligi iletisim bozukluklari ile iliskili bulunmustur (p \u003c0.05). Sonuc: Sosyal ortamda saglikli ve mutlu bir yasam surmek icin iletisim cok onemlidir. Bu durum, fiziksel kisitlamalar nedeniyle topluma uyum saglamada gucluk ceken SP’li bireyler icin daha onemli hale gelmektedir. Bu nedenle, SP’li bireyleri iletisim becerileri acisindan kapsamli bir sekilde degerlendirmek, iletisimi etkileyen risk faktorlerini analiz etmek ve bu becerileri gelistirmek icin zamaninda gerekli mudahaleleri yapmak cok onemlidir.