Konjenital duodenal obstrüksiyonlarına klinik yaklaşım

Amac: Yenidogan donemindeki intestinal obstruksiyonlarin cogunlugunu konjenital duodenal obstruksiyonlar olusturur. Preoperatif ve postoperatif yenidogan yogun bakim uygulamalari ve uygun nutrisyonel tedaviler sayesinde morbidite ve mortalite onemli derecede azalmasina ragmen, literaturde duodenal obstruksiyonlara zaman icerisinde yapilan mudahaleleri kiyaslayan calismalarin yapilmadigi gorulmektedir. Calismamizda, klinigimizdeki konjenital duodenal obstruksiyonlu olgularin klinik bilgilerini, literaturde sunulan klinik bilgiler ile karsilastirarak, konjenital duodenal obstruksiyonlarin tedavisinin zaman icindeki surecini incelemeyi amacladik. Gerec ve Yontemler: 2006-2016 yillarinda klinigimizde tedavi edilen konjenital duodenal obstruksiyon tanili 16 olgu gestasyonel yasi, cinsiyeti, dogum agriligi, basvuru gunu, sikayeti, ek anomalileri, ameliyat zamani, yapilan ameliyat, beslenme zamani, yatis suresi ve takip acisindan retrospektif olarak incelenip literaturdeki benzer calismalar ile karsilastirilarak, gunumuzdeki konjenital duodenal obstruksiyonlarin tedavisinin durumu tartisilmistir. Bulgular: Dokuz olgu erkek, 7 olgu kiz olmak uzere, %69 olgu prematureydi. Ortalama gestasyonel yas 34.8 (29-40) haftaydi. Klinik sikayetler 11 olguda kusma, 4 olguda batin distansiyonu ve bir olguda ise genel durum bozuklugutu. Konjenital kalp hastaligi sekiz olguda, Down Sendromu bes olguda ve iki olguda malrotasyon tespit edildi. Cerrahi yontem olarak en sik olarak 12 olguya Diamond-Shape duodenoduodenostomi uygulandi. Ortalama total parental nutrisyon (TPN) alma suresi 8.4 gun ve ortalama yatis sureleri 17.56 gundu. Olgularin tumunde cerrahi komplikasyon gorulmeyerek, tam iyilesme ile taburcu edildi. Sonuc: Literatur degerlendirmemizde cerrahi sureclerin kesitsel olarak verildigi ancak hastaligin butunsel incelemesinin daha az yapildigini goruldu. Yapilan karsilastirmalarda, zaman icerisinde mortalitenin anlamli sekilde azalma gosterdigi ancak cerrahi tekniklerde ve beslenmeye baslama gunu ortalamalarinda degisme olmadigi goruldu. Dikkat cekici olarak, sepsis oranlarinda artis gozlendi. Literaturdeki olgularin cogunlugunun prematur bebekler olmasi, hastanede uzun kalis sureleri ve bu olgularin goreceli olarak dusuk immunitelerinin olmasi, sepsis oranlarindaki artisi aciklayabilir. Bu durumda, servis sartlarinin daha iyi belirlenmesi ve postoperatif enteral ve parenteral beslenme ile mortalite ve morbidite arasinda daha detayli korelasyon calismalarinin yapilmasi gerektigini onermekteyiz.