Vaginale baring veilig voor tweeling vanaf 32 weken

De inclusie -criteria waren een zwangerschapsduur van 32 0/7-38 6/7 weken, het 1e kind in hoofdligging en 2 levende kinderen met een echoscopisch geschat gewicht van 1500-4000 g. De primaire uitkomstmaat was een samenstelling van foetale of neonatale sterfte tot 28 dagen na de geboorte of ernstige neonatale morbiditeit. De secundaire uitkomst-maat was een samenstelling van maternale sterfte of ernstige maternale morbiditeit voor 28 dagen post par-tum.De basiskenmerken van beide groepen waren vergelijk-baar, maar in de groep met een geplande sectio was de gemiddelde zwangerschapsduur bij de geboorte iets kor-ter dan in de groep met een geplande vaginale bevalling (36,7 vs. 36,8 weken; p = 0,01). In de groep die gerandomi -seerd was voor bevallen per keizersnede (n = 1398), beviel 90% per sectio, 1% had alleen een sectio voor het 2e kind, terwijl 9% alsnog volledig vaginaal beviel; van alle sectio’s werd bijna 60% verricht voor het begin van de baring. In de groep die gerandomiseerd was voor vaginale bevalling (n = 1406), beviel 56% daadwerkelijk volledig vaginaal, 40% onderging een sectio voor beide kinderen en bij de resterende 4% werd een sectio alleen voor het 2e kind verricht; van alle sectio’s werd 33% verricht voor het begin van de baring.In de groep met een geplande sectio stierven 24 kinderen (0,9%), terwijl dat er 17 (0,6%) waren in de groep met een geplande vaginale baring. Tussen de geplande-sectio-groep en de geplande-vaginale-baringgroep werd geen verschil gevonden in de primaire uitkomstmaat neona-tale sterfte of ernstige morbiditeit (2,2% vs. 1,9%; oddsra-tio (OR): 1,2; 95%-BI: 0,77-1,74; p = 0,49). Wel was deze uitkomst in beide groepen in vergelijkbare mate slechter naarmate de zwangerschapsduur bij randomisatie korter was: de OR voor een amenorroeduur van 35 0/7-36 6/7 vergeleken met 37 0/7-38 6/7 weken was 1,8, en voor een amenorroeduur van 32 0/7-33 6/7 versus 37 0/7-38 6/7 weken was deze 3,4. Ook was de neonatale sterfte en ern -stige neonatale morbiditeit van het 2e kind in beide onderzoekgroepen hoger dan van het 1e kind (OR: 1,90; 95%-BI: 1,34-2,69; p < 0,001). In beide groepen was het aantal 2e kinderen dat zich niet in hoofdligging presen-In Nederland is het percentage primaire sectiones caes-areae (sectio’s) bij moeders van tweelingen met het 1e kind in hoofdligging en een zwangerschapsduur van 32-41 weken geleidelijk gestegen, van 9% in 2003 naar 12% in 2012 (figuur). In dezelfde periode steeg het per-centage secundaire sectio’s van 12% naar 15%. Daarnaast werd in nog 3-4% van de gevallen alleen voor het 2e kind een secundaire sectio verricht na vaginale geboorte van het 1e kind. Ook elders in de wereld wordt een stijging van het sectiopercentage voor tweelingen gezien.